Dick van Bommel
Dick van Bommel is al 34 jaar werkzaam bij Heemskerk Flowers. In 1987 begon hij als lijnrijder op Engeland, waarna hij zich jarenlang inzette voor de uitbreiding en begeleiding van het lijnrijden. Later werd hij commercieel én operationeel directeur, en rechterhand van Bert Heemskerk senior. We spraken Dick over hoe zijn loopbaan zich ontwikkelde, welke momenten hem het meest zijn bijgebleven — en wat zijn dieptepunt was in ruim drie decennia Heemskerk Flowers.
Hoe ben je bij het bedrijf Heemskerk Flowers terecht gekomen?
Op 1 augustus 1987 ben ik bij de firma Heemskerk Flowers gaan werken. In die tijd daarvoor was ik leraar op een huishoudschool. Toen de huishoudschool stopte, ben ik rond gaan kijken of ik iets anders kon gaan doen. Ik ben toen bij Heemskerk Flowers begonnen als lijnrijder in Londen.
In die periode had een journalist een interview bij mij afgenomen. Ik werd de ‘Flying Dutchman’ genoemd. Ik wist alleen niet dat dit artikel op de voorpagina van de krant Thameside kwam, plus ook nog een artikel in die krant. Dat was best bijzonder.
Na vier jaar lijnrijden in Londen heeft Bert senior mij gevraagd of ik van de auto af wilde komen en het lijnrijden wilde gaan coördineren, begeleiden en uitbreiden. Er waren toen negen lijnen. We zijn in de jaren daarna uitgebreid tot bijna 30 lijnen in Engeland, Schotland, Ierland en Zwitserland. De export was in de tussentijd ook al op gang gekomen. Maar met het lijnrijden behaalden we toen wel liefst 70% van de totale omzet van de firma. Het werd toen tijd dat er voor de doorgang van het bedrijf een directeur bij kwam. Ik werd toen commercieel directeur. Eigenlijk bleef ik gewoon hetzelfde doen wat ik al deed, namelijk ervoor zorgen dat de continuïteit van het bedrijf gewaarborgd werd. Toen we in 1999 verhuisden naar het nieuwe pand, werd een ander commercieel iemand aangenomen. Ik deed al veel meer in de organisatie en werd operationeel directeur. Ik voel mezelf altijd de ‘brandweerman van de firma’. Ik mag namelijk de problemen oplossen. Er is altijd wel iets aan de hand; problemen onderweg, intern, met de logistiek, met klanten of met partners. Het oplossen van die problemen is mijn hoofdtaak geweest de afgelopen 30 jaar.
Merk je verschil in het management van nu ten opzichte van vroeger?
Ja zeker. Bert senior was echt een ondernemer pur sang en heel vooruitstrevend. Als hij ergens voor ging, ging hij voor de volle 100% procent, recht op het doel af. En hij niet alleen, we gingen allemaal met hem mee. En liepen we tegen een muur aan, dan gingen we met dezelfde vaart weer een andere kant op. Bert senior ging als een autocoureur overal doorheen en ik ging er met mijn stoffer en blik achteraan. Het was veel minder planmatig, maar dat was toen in die tijd rond 1990 ook een goede manier om een zaak te runnen. Dat is ook wel gebleken.
Nu hebben we een totaal anders gedreven directie, ook al is het een familiebedrijf. Nu wordt er veel meer planmatig gewerkt, wat natuurlijk ook meer past bij deze tijd. We hebben een directie die ook zeer vooruitstrevend is, ook met sterke punten zoals zeer innovatief. En dat is wel heel mooi om te zien en brengt het bedrijf ook weer verder.
Wat was het mooiste moment in jouw afgelopen 34 jaar bij onze firma?
De meest indrukwekkende deal die we ooit gedaan hebben, vind ik de bruiloft van de kroonprinses van Abu Dhabi. Nog nooit heb ik zo'n zee van bloemen gezien. Ik moest toen naar Thailand om 34.000 orchideeën te kopen. Collega Roel Stijnman vloog naar Colombia om 38.000 hortensia's in te kopen. We hadden geloof ik een paar 100.000 rozen in de koelcel staan. Voor die opdracht moest er veel geregeld worden, zoals bijvoorbeeld transport. Dat was echt heel gaaf.
Wat ik ook een heel mooi moment vond, is dat wij in de beginjaren een prijs hadden gewonnen als exportbedrijf op Engeland. We waren ‘runner up’, dus tweede. Wij dachten toen dat wij maar een heel klein bedrijf waren, maar we deden mee met de grote bedrijven. Dat was een heel groot feest in Londen. Daar ben ik toen met Bert naartoe geweest, samen met nog wat notabelen uit ons dorp.
Wat was jouw dieptepunt in de afgelopen 34 jaar?
Ik heb vastgezeten in een gevangenis in Zwitserland, omdat ons bedrijf beschuldigd werd van illegale smokkel in de zomermaanden. Ik werd naar de douane van Zwitserland gelokt omdat ik ergens getuige van zou zijn. Maar toen ik bij de douane aankwam, zat ik na vijf minuten in de boeien en heb daar een dag in de gevangenis gezeten. In Zwitserland was het vroeger zo dat je in de zomer alleen mocht verkopen als je contingent had, het recht om een bepaald aantal kilo aan producten te importeren. Dat hadden wij, maar zij dachten dat wij daarmee gesjoemeld hadden. Dat is tot een grote rechtszaak gekomen, welke wij glansrijk gewonnen hebben. Toen ik in het vliegtuig naar huis zat heb ik gezegd dat ik nooit meer naar Zwitserland zou gaan. Maar toch, veertien dagen later was ik daar weer gewoon.
En hoe staat het er nu voor?
De laatste zes jaar heb ik, om gezondheidsreden, wat stappen terug genomen. Je moet ook ruimte maken voor de nieuwe generatie en dat gaat heel goed. Ik zie mijzelf nu meer als adviseur rondlopen. Ik ben wat minder troubleshooter en probeer nu het toekomstige management te vertellen over wat ik heb geleerd de afgelopen jaren. Dus ik treed meer naar de achtergrond als back up.
Medewerker aan het woord
.jpg)
.webp)
Laat u verrassen
