Sinds 1985 werd duidelijk dat veel producten voor Engelse klanten moesten worden omgebost naar kleinere bosformaten. Zo moesten trosanjers bijvoorbeeld van 10 naar 5 takken per bos. Daarom werd besloten een lopende band in te richten voor dit “splitsen”. Naarmate de vraag naar boeketten groeide, werden steeds meer productielijnen toegevoegd. In september 1996 kwam Leo van Tilburg de boeketterie versterken en verder uitbouwen om aan deze toenemende vraag te voldoen.
Soms is een opdracht simpel, maar de uitvoering ervan allesbepalend. Voor Leo was het motto duidelijk: "Wees goed voor de zaak, dan is de zaak goed voor jou." Met andere woorden: neem verantwoordelijkheid, maak er een succes van, en het resultaat volgt vanzelf. En dat deed Leo met volle overgave!
Toen hij begon, draaide de boeketterie slechts drie dagen per week met één productielijn en twee dagen met twee lijnen. Maar Leo zag kansen en wist in korte tijd samen met zijn team een derde productielijn op te zetten. Deze werd voornamelijk bemand door vrouwen die in de ochtend werkten, terwijl hun kinderen op school waren. Leo noemde deze ploeg gekscherend het huisvrouwenbandje. Zijn inzet en betrokkenheid bij zijn personeel zorgden voor een uitzonderlijk lage uitstroom. Veel medewerkers bleven jarenlang in dienst, en sommigen bereikten zelfs hun pensioen binnen het bedrijf.
Vandaag de dag zijn er nog steeds twee toegewijde dames die al meer dan twintig jaar deel uitmaken van het team: Gerda Ouwehand en Dwi Sutandy. Hun passie voor het vak is ongekend.
Groeien en innovatie
De boeketterie groeide in rap tempo. In februari 1999 verhuisde het bedrijf naar een nieuw pand, waar een speciale ruimte werd ingericht voor de productie. Maar de vraag naar grotere boeketten nam toe, terwijl kleine bosjes minder in trek raakten. Dit had deels te maken met de veranderende retail: winkels namen minder personeel aan en klanten zochten steeds vaker naar kant-en-klare producten. Leo speelde hierop in en besloot samen te werken met een designer om het assortiment verder uit te breiden.
Na verschillende samenwerkingen vond Leo in Jan den Heijer de perfecte arrangeur. Samen brachten ze een baanbrekende innovatie naar Rijnsburg: de Aqua-boekettenmachine. Met deze machine konden boeketten worden voorzien van een plastic omhulsel met water, zodat klanten ze direct op tafel konden zetten zonder een vaas te hoeven vullen. Dit bleek een doorslaand succes. Grote klanten waren razend enthousiast, wat leidde tot een nieuwe groeispurt en een volgende verhuizing: de boeketterie vond onderdak in een voormalige plantenkas.
Blijvende invloed
Leo bleef tot zijn pensionering een drijvende kracht achter de boeketterie. Maar zelfs na zijn officiële afscheid kon hij het niet laten om zich in te blijven zetten. Nog steeds werkt hij zo’n vijftien uur per week in zijn boeketterie, waar hij met trots ziet hoe de boeketten als warme broodjes over de toonbank gaan.
Een man met passie, toewijding en een ongekende liefde voor bloemen – dat is Leo. Zijn nalatenschap leeft voort in elk boeket dat de boeketterie verlaat.